Πανσέληνος*

Η φήμη που ακολουθούσε τον διοικητή της συμβασιλεύουσας ήταν ότι δεν χόρταινε να αρπάζει από τους κατοίκους της πόλης -και ιδιαίτερα από τους πιο φτωχούς- τις περιουσίες τους και να τους αφήνει ανήμπορους και αβοήθητους. Σε όσους τον κατέκριναν, δικαιολογούσε τις πράξεις του με αυτά τα λόγια: Είναι εντολές που έχω πάρει από τη βασιλεύουσα. Οι φόροι πρέπει να εισπραχθούν. Όταν πρότεινε στον Μανουήλ Πανσέληνο την αγιογράφηση κεντρικού ναού, υποσχόμενος μεγάλη αμοιβή και κάθε άλλη στήριξη, εκείνος ταράχτηκε. Σκέφτηκε ότι η αμοιβή του και τα έξοδα αγιογράφησης θα πληρώνονταν με χρήματα που είχαν αφαιρεθεί από συμπολίτες του που τώρα πεινούσαν. Βρήκε μία πρόχειρη δικαιολογία και αρνήθηκε. Του είπε ότι πολλοί θα ήταν πρόθυμοι και πανέτοιμοι να αναλάβουν ένα τόσο σημαντικό έργο. Αν έστελνε έναν κρατικό υπάλληλο στην αγορά, σίγουρα θα γύριζε φέρνοντας τον κατάλληλο.

[*Πρώτη δημοσίευση: 
Περιοδικό Οδός Πανός, τχ. 161, 
Ιανουάριος-Μάρτιος 2014, σελ. 20-21]