Εάν είχε την πίστη των αρχαίων ερημιτών, θα είχε επιλέξει να γίνει ησυχαστής. Θα έβρισκε μία σπηλιά στο Άγιο Όρος και θα την έκανε σώμα του. Θα προσευχόταν μέρα και νύχτα για όσους τον αδίκησαν. Ενώ τώρα, όπως ήρθαν τα πράγματα, δεν υπήρχε καμία σωτηρία για εκείνους. (Ό,τι και να τους έλεγε, θα το ερμήνευαν με τρόπο αντεστραμμένο.) Κάτι όμως έπρεπε να κάνει για την ψυχή όλων αυτών που απεργάζονταν σχέδια εναντίον του, αλλά εν τέλει εναντίον του ίδιου τους του εαυτού, αφού το θείο δώρο της ζωής το ξόδευαν αλόγιστα. Ίσως να απομακρυνθεί, να ταξιδέψει, να χαθεί για λίγα χρόνια. Ίσως να γράψει ένα ποίημα.
[Πρώτη δημοσίευση: περιοδικό Το Κοράλλι, τχ. 25-26, Απρίλιος-Σεπτέμβριος 2020, σελ. 106.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.