Στο άγνωστο νησί*

Με το επτάστιχο αυτό επίγραμμα
αποχαιρέτησε ο μαθητής τον δάσκαλό του
τον φημισμένο εκλιπόντα ποιητή.
Ένας κοινός τους φίλος τού το ζήτησε.
Το έγραψε μέσα σε λίγην ώρα
και το παρέδωσε με δισταγμό κι αμφιβολίες.
«Αλχημιστής δεινός και παθιασμένος
στη μέθη της ποιήσεως δοσμένος
άνοιγε τα χειρόγραφα και κολυμπούσε
και δεν λυπόταν, όταν ναυαγούσε.
Στο άγνωστο νησί που τώρα ζει
δεν νοσταλγεί του κόσμου τη βοή
γιατί έχει τις λέξεις του μαζί του.»

[*πρώτη δημοσίευση: περιοδικό Θευθ, τχ. 7 (Ιούνιος 2018), σελ. 68]