Με τις φιλανθρωπίες του και με το ιερατικό του έργο καταξιώθηκε στη συνείδηση των
χριστιανών της βασιλεύουσας. Τριάντα
χρόνια έχτιζε τη φήμη του. Όταν ο γέρων
Πατριάρχης αποδήμησε, όλοι γνώριζαν
ότι θα τον διαδεχτεί. Όμως ο αυτοκράτορας
έβαλε τους ανθρώπους του να διαδώσουν
συκοφαντίες μεγαλοποιώντας ασήμαντα
λάθη και παραλείψεις του παρελθόντος.
Στη συνέχεια κατάφερε (με δωροδοκίες,
με απειλές και με υποσχέσεις) να επιβάλει
τον δικό του υποψήφιο, έναν άγνωστο
επίσκοπο των ανατολικών επαρχιών. Πλέον
τού έμενε μία λύση: να αποσυρθεί σε
κάποια μονή του Αγίου Όρους, ώστε να μη
θεωρηθεί υποκινητής εκείνων που
αντιδρούσαν στην εκλογή. Μετά από δύο
χρόνια πληροφορήθηκε τον θάνατο του
νέου Πατριάρχη. Αυτή τη φορά -του έγραψε
ο έμπιστος του βασιλιά- δεν θα υπήρχε
άλλος υποψήφιος. Χωρίς καθόλου να το
σκεφτεί, αποφάσισε να παραμείνει στη
μονή και να προσεύχεται από εκεί
αδιαλείπτως για το καλό όλων των κατοίκων
του κράτους. Ακόμη και όσων κάποτε τον
πίκραναν με τις ενέργειες και με τα
λόγια τους. ΔΣ
[Πρώτη δημοσίευση: Περιοδικό
Οδός Πανός, τχ. 161, 2014]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.